TWENTSE TAAL
Mijn ouders spraken thuis Twents tegen elkaar. Daar was ik vroeger niet bepaald trots op. Toch pikte ik er als
taalgevoelig kind veel van op. Met de jaren ben ik het Twents steeds meer gaan waarderen. Niet alleen omdat ik
een trotse Tukker ben. Met onze prachtige streektaal kun je zoveel meer gevoel en kracht leggen in datgene wat je
zegt of schrijft. Daarom ben ik dol op Twentse uitdrukkingen en het maken van gedichten in het dialect.
Mijn vader zou hebben gezegd: 'Ie möt ma doon wa'j nich loaten könt!'
Voor de Bodbreef - het kwartaalblad van 'n Kreenk vuur de Twentse Sproak - heb ik ook een aantal familieverhalen
en gedichten geschreven. Die hoop ik nog eens te bundelen of misschien zelfs te verwerken in een theatershow.
Zo ook onderstaand gedicht over de Porsche trekker van mijn vader.
Dat kö'j op oew dooie gemak mooi em leazen...
DEN PORSCHE VAN MIEN VA
Mien Va den had een Porsche
Een rooien cabrio
Doar was he drietensgek met
Zo gek as met mien Mo
Hee koch hem toen he bie hoes kwam
Het was ja leefhebberiej
Hee had der vrogger melk met e-veurd
Het brach hem t'rug op de boerderiej
Joa, den trekker, doar was he drok met
Hee poetsen hem heel secuur
Hee had ja ok zo 'n mooi geluud
en dan den mooien rooien kluur
En as het dan good weer was
En mien Va een rondje ging veuren
Dan wus ik a dat he d’r an kwam
Dat kon’k in de wiedten a heuren
Ie zeet nog an ziene priezen
Dat hij mennig show hef bezoch
Al kreeg he mangs een heel good bod
De Porsche wörden nooit verkoch
En noe, noe lèèft mien Va nich meer
Maar den Porsche steet in de schuur
Zien kleinzöns maakt er verre reizen op
Zundagsmorg'ns a veur 11 uur
Den trekker is onbetaalbaar
Wie hebt er mooie herinneringen an
Hee heurt bie oonze familie
en nog altied bie Beernd van de Man
Want al had he dan gin snelheid
Gin roetenwissers of radio
Mien Va had wá een Porsche
Een rooien cabrio